W okresach, kiedy zapotrzebowanie na energię jest szczególnie duże, np. w okresie przygotowania do hibernacji, znalezienie obfitych i bogatych w energię zasobów żywności jest szczególnie ważne. Zasoby pokarmowe mogą być niejednorodnie rozmieszczone w przestrzeni, a ich dostępność, jakość i obfitość może różnić się zależnie od warunków lokalnych. Autorzy oparli swe badania o obserwacje niedźwiedzi brunatnych, które w czasie jesiennej hyperfagii żerują na różnych gatunkach jagód i w różnych typach siedlisk. Badacze stwierdzili, że w porównaniu do losowo wybranych poletek referencyjnych, niedźwiedzie częściej żerowały w miejscach o wyższym prawdopodobieństwie wystąpienia i wyższej liczebności borówki czarnej (Vaccinium myrtillus) i o wyższym prawdopodobieństwie wystąpienia, ale niekoniecznie większej obfitości borówki brusznicy (Vaccinium vitis-idaea). Niedźwiedzie brunatne w Szwecji zamieszkują krajobraz silnie ukształtowany przez gospodarkę leśną. Typ tej gospodarki ma istotny wpływ występowanie i obfitość różnych gatunków borówek, a obserwacje prowadzone przez autorów niniejszego artykułu wskazują na fakt, iż niedźwiedzie brunatne najchętniej żerowały w dojrzałych lasach oraz na obszarach powycinkowych. Autorzy konkludują, że niedźwiedzie z powodzeniem wykorzystują zasoby środowiska, nawet w krajobrazach tak silnie przekształconych ręką człowieka i selektywnie żerują na preferowanych gatunkach borówek. Nie zauważono jednak kompensacji spadku obfitości borówki czarnej częstszym żerowaniem na borówce brusznicy.